2019-03-27

Odszedł na "Wieczną Wartę" płk Stanisław DĄBROWA-KOSTKA

Wczoraj, 27 marca 2019 r.,

odszedł na Wieczną Wartę, w wieku 94 lat,

ppłk w st. spocz. Stanisław DĄBROWA-KOSTKA,

Kawaler Krzyża Srebrnego Orderu VIRTUTI  MILITARI

Fot. z 2008 roku

- ostatni uczestnik akcji rozbicia więzienia Gestapo w Jaśle w sierpniu 1943 roku. W wyniku tej brawurowej, ale zrealizowanej bez ani jednego wystrzału akcji, uwolniono 66 torturowanych żołnierzy konspiracji i ponad stu innych więźniów.

Stanisław Dąbrowa-Kostka od jesieni 1939 roku działał w konspiracji. Od 1941 roku był żołnierzem Armii Krajowej. W okresie od sierpnia 1942 do maja 1943 r. odbył konspiracyjny kurs Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty, zakończony tytułem podchorążego i awansem na stopień kaprala [kapral podchorąży].

W lipcu 1943 r., po rozbiciu przemyskiej komendy obwodu AK, przeniesiony został na stanowisko adiutanta Podkarpackiego Ośrodka Kierownictwa Dywersji (Ośrodka Kedywu). Bral udział w wielu akcjach, m.in. w Krakowie.
11 listopada 1944 roku awansowany został na stopień podporucznika, a w styczniu 1945 roku - na porucznika.

Po wojnie był członkiem antykomunistycznej konspiracji  (Nie, Delegatura Sil Zbrojnych, Zrzeszenie WiN). Za działalność konspiracyjną był wielokrotnie więziony (Kraków, Rawicz, Wronki) - wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Krakowie w 1946 roku, skazany został na siedem lat więzienia. 6 września 1949 r., na mocy amnestii, wyszedł z więzienia we Wronkach.

Po wojnie pracował jako m.in. księgowy w PGR, projektant/kierownik techniczny zabawek w Spółdzielni Zabawkarskiej w Rabce-Zdroju, kierownik Domu Wczasowego „Orbis”. Zajmował się też dorywczo pracami plastycznymi i publicystycznymi. Na emeryturę przeszedł w 1970 roku.

Był bardzo zaangażowany w prace społeczne, na rzecz kombatantów, harcerzy, lokalnej społeczności. Działał m.in. w Polskim Towarzystwie Turystyczno-Krajoznawczym, Górskim Ochotniczym Pogotowiu Ratunkowym, Komisji Historycznej ZBoWiD,  Związku Inwalidów Wojennych RP, Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich, Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich i Stowarzyszeniu Żołnierzy AK. Był też członkiem Stowarzyszenia-Klubu Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti Militari, a także ratownikiem górskiego pogotowia, jednym z założycieli (a w latach: 1956-1961 prezesem) Grupy Podhalańskiej GOPR w Rabce (do 1970 roku obowiązywała nazwa: Grupa Rabczańska GOPR).

Do Krakowa przeprowadził się, wraz z rodziną, w 1961 roku.

Oprócz wspomnianego Virtuti Militari, uhonorowany został też m.in.: Krzyżem Komandorskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Armii Krajowej, Złotym Krzyżem Zasługi dla ZHP z Rozetą z Mieczami, Orderem Polonia Restituta III i IV klasy.

Od czasów wojennych zbierał i archiwizował materiały dotyczące Okręgu Krakowskiego ZWZ-AK. Założył Fundację Studium Okręgu Krakowskiego AK. Swoje prywatne archiwum - oryginalne dokumenty, periodyki i plakaty ZWZ-AK oraz duży zbiór materiałów opisujących działalność Polskiego Państwa Podziemnego i jego żołnierzy - przekazał do Archiwum Akt Nowych. Zdaniem historyków, jest to największe obecnie prywatne archiwum Armii Krajowej.
W uznaniu tej wieloletniej, cennej, archiwizacyjnej pracy i w podziękowaniu za przekazanie materiałów, uhonorowany został  Nagrodą Kustosza Pamięci Narodowej IPN.

■ lilianat

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zarząd
Stowarzyszenia-Klubu Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti Militari
składa Rodzinie i Najbliższym
sredeczne wyrazy wspólczucia.

 

NIECH ODPOCZYWA W POKOJU

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------